من دینی ندارم، اما به عقاید دیگران احترام می گذارم

جمله ای تکراری که احتمالا همه ما آنرا شنیده ایم.

اما آیا به راستی چنین است؟

تجربه ثابت کرده است بسیاری از افرادی که این جمله را به زبان می آورند، به آن پایبند نیستند. بارها از سوی این مدعیان ثابت شده که کمترین حرمتی برای اعتقادات دیگران قائل نیستند.

حرف های دو پهلو، نیش و کنایه، تمسخر و... نسبت به اعتقادات دیگران را می شود در رفتار و گفتار این عده مشاهده کرد. شاید بتوان گفت این افراد حتی معنای این جمله را درک نکرده اند و صرفا به خاطر حفظ وجهه ی اجتماعی خودشان این ادعا را مطرح می کنند چرا که می دانند اگر این ادعا را نداشته باشند به نوعی در مقابل جامعه ایستاده اند و از هر لحاظ مخصوصا از جنبه اخلاقی طرد می شوند.

بنابراین این جمله کوششی ریاکارانه برای نشان ندادن و مخفی نگه داشتن  اصل تفکرات این افراد است. در حقیقت هیچ تضمینی برای رفتار آنها وجود ندارد زیرا کسی که به چیزی پایبند نیست و تفکرش از مبنای هیچ سرچشمه می گیرد، آزاد و رها به هر شکلی کوشش می کند که به هدف خود برسد چراکه در مخفی گاه ذهن خود تصور می کند که هیچ تشویق و مجازاتی در کار نیست.

معمولا این افراد هیچ حد و حدودی برای اعمال و رفتار و تفکراتشان نمی شناسند و حتی در بعضی موارد در مقابل قانون هم می ایستند، البته تا آنجا که قدرتش را داشته باشند، در غیر اینصورت سعی می کنند مخفیانه قانون شکنی کنند.

شاید احساس کنید کمی غیر منصفانه است، اما نه!

به این فکر کنید اگر شما چارچوبی برای خود قائل نباشید آیا برای اعتقادات دیگران چارچوبی قائلید؟

وقتی که اعتقادات دیگران برای شما ارزشی ندارد چه دلیلی برای احترام گذاشتن به آن وجود دارد؟

شما تصور می کنید که در مقابل چیزی مسئول نیستید و در مقابل هیچ چیز مورد بازخواست قرار نمی گیرید، پس چه دلیلی دارد به عقاید دیگران احترام بگذارید؟

اخلاق؟

البته به خوبی می دانیم این کوشش ریاکارانه به وسیه این افراد همیشه در پس اخلاقیات مخفی مانده است. پس اخلاق بهانه خوبی برای این عده است.

صد البته که مقصود این نوشته تطهیر و تعظیم دین داران نیست اما به هر حال دینداران با هر سطح ایمان و اعتقاد در چارچوبی مشخص زیست می کنند و به خوبی می دانند روزی مورد بازخواست قرار خواهند گرفت.

پس بهتر است هیچ وقت به این افراد(مدعیان دروغگو) اعتماد نکنیم.

بسیاری از متخصّصان، بالینی، گرایش به هم‌جنس را به دو نوع، «نهفته و آشکار» تقسیم می‌کنند. در هم‌جنس گرایی نهفته، تمایلات بیش‌تر به صورت ناخودآگاه، نامشخّص و پنهان است. در حالی که در هم‌جنس گرایی آشکار، گرایش‌ها به صورت خودآگاه بوده و ممکن است فرد، ظاهر خود را به جنس مخالف تبدیل کند.

نشانه‌ها

اغلب کودکان ونوجوانان هم‌جنس گرا از نظر ظاهری عادی هستند و در بین آن‌ها افراد با هوش، درس خوان و مرفّه نیز دیده می‌شود.

اکثر افراد این گروه، از زیبایی نسبی و آراستگی چهره و مو برخوردارند و در سنین بالاتر میل به شیک پوشی و آرایش در پسران و دختران مشاهده می‌گردد، به طوری که نظر دیگران را به خود جلب می‌کنند به علاوه در بسیاری از آن‌ها احساس گناه، عقده‌ها یا کمبودهای عاطفی به چشم می‌خورد.

عوامل مرتبط با هم‌جنس گرایی

شواهد جدید حاکی از آن است که وراثت نقش مهمّی در هم‌جنس گرایی دارد. دو قلوهای یک تخمکی خیلی بیش‌تر از دوقلوهای دو تخمکی در جهت گیری هم‌جنس گرا شبیه هم هستند. به علاوه فراوانی افراد هم‌جنس گرا در بین خویشاوندان تنی نسبت به خویشاوندان ناتنی بیش‌تر است. (بیلی و همکاران، 1993). به عقیده‌ی چند تن از پژوهشگران، ژن‌ها خاصّی بر سطوح هورمون جنسی پیش از تولّد تأثیر می‌گذارند و ساختارهای مغز را به گونه‌ای تغییر می‌دهند که موجب ایجاد احساسات و رفتارهای هم‌جنس گرایی شود. طبق این نظریه، عوامل محیطی نیز می‌توانند هورمون‌های پیش از تولّد را تغییر دهند. دخترهایی که در دوره‌ی پیش از تولّد در معرض مقادیر زیاد آندروژن‌ها یا استروژن‌ها قرار داشته‌اند به احتمال بیش‌تری هم‌جنس گرا می‌شوند.

علی رغم وجود این نظریه، بیش‌تر تحقیقات بر این نکته تأکید می‌کنند که یادگیری‌های اجتماعی در اوایل کودکی، فرد را به سوی این گرایش‌ها سوق می‌دهند و تمایلات هم‌جنس گرایانه در سال‌های قبل از نوجوانی پایه گذاری می‌شوند. مطمئناً خانواده، مدرسه و جامعه از طرق مختلف بر این یادگیری‌ها اثر می‌گذارند.

گاهی والدین، آگاهانه یا از سر ناآگاهی، رفتارهای جنس مقابل را در فرزندان خود تقویت می‌نمایند. خریدن لباس‌ها و اسباب بازی‌های پسرانه برای دختران یا بر عکس، آرایش مو و حتّی نحوه‌ی گفت و گوی والدین با فرزندان، موجب می‌شود کودکان، نقش‌ها وهویّت جنسی خود را به درستی نشناسند و در دوره‌ی نوجوانی و بزرگسالی در پیروی کردن از آن نقش‌ها با مشکل مواجه شوند. وجود رفتارهای پسرانه در دختران و رفتارهای دخترانه در پسران نشانه‌ی شیوه‌های نادرست تربیتی است. بررسی‌ها نشان می‌دهد کودکانی که با این سبک تربیتی پرورش می‌یابند، آمادگی بیش‌تری برای گرایش به افراد هم‌جنس دارند.

علاوه بر این، در خانواده هایی که پدر مقتدر و کارآمد حضور ندارد و یا روابط پدر با کودک، تحقیر کننده و توهین آمیز است، کودک تسلیم شدن در برابر دیگران را می‌آموزد و میل به هم‌جنس در او تقویت می‌شود.
در سنین نوجوانی و قبل از آن فشار گروه همسالان افزایش می‌یابد. بچّه‌ها برای حفظ دوستی، احساس تعلّق و ارزشمندی و کسب تأیید از طرف گروه، تا حدّ زیادی به نظرات همسالان خود تکیه می‌کنند. دوستی‌ها و معاشرت‌های ناسالم با افرادی که درمرحله‌ی بیداری جنسی هستند، نوجوان را در معرض وسوسه قرار می‌دهد و بر تصمیم او برای گرایش به رفتارهای جنسی مخاطره آمیز تأثیر می‌گذارد.
گاهی بی‌توجّهی والدین نسبت به رعایت حدود روابطشان در حضور فرزندان و هم‌چنین عدم نظارت بر نوع رابطه‌ی اعضای خانواده و بستگان نزدیک با کودک، زمینه را برای بیداری غرایز جنسی و تحریک کنجکاوی‌های کودک فراهم می‌سازد.

برخی از مهم‌ترین عوامل زمینه ساز اشاره می‌شود:

1-گروهی از نوجوانان معتقدند داشتن دوست پسر برای دختران، نشانه‌ی وجود جاذبه‌های فردی و دوست دختر برای پسران، نشانه‌ی قدرت، توانمندی و کفایت اجتماعی است. این افراد نداشتن دوست غیر هم‌جنس را نوعی بی عرضگی و ناتوانی تلقّی می‌کنند. نگرش‌های غلط و ارزش‌های غیر واقعی در بین نوجوانان، زمینه را برای گرایش بیش‌تر آن‌ها به روابط ناسالم فراهم می‌سازد.

2-در برخی موارد، عدم وجود رابطه‌ی عاطفی و صمیمانه بین فرزندان و والدین، بی‌توجّهی به خواسته‌ها و نیازهای آن‌ها و هم چنین تنش‌ها و اختلافات خانوادگی، نوجوان‌ها را در شرایطی قرار می‌دهد که برای رسیدن به آرامش و احساس امنیّت به دوستی با جنس مقابل روی آورند.

3-گاهی نوجوان‌ها برای ارضای کنجکاوی‌های خود درباره‌ی جنس مقابل و شناخت روحیّات و ویژگی‌ها آن‌ها، ارتباط با جنس مخالف را تجربه می‌کنند.

4- بررسی‌ها نشان می‌دهد گروهی از نوجوانان صرفاً برای ارضای غرایز جنسی خود اقدام به برقراری رابطه‌ی دوستانه می‌کنند. نوجوانان‌هایی که از لحاظ جنسی فعّال می‌شوند، اعتماد به نفس پایینی دارند و علاوه بر احساس ناامنی، قادر به برقراری رابطه صمیمانه با دیگران نیستند.

5- گروهی از نوجوانان با انگیزه‌های اقتصادی و کسب در آمد، به سمت دوستی با جنس مخالف قدم برمی‌دارند. در این شرایط احتمال آلودگی به انواع بیماری‌های آمیزشی و عفونی به ویژه ایدز بسیار افزایش می‌یابد.

6-هدف غایی برای بسیاری از دختران نوجوان که به دوستی با جنس مخالف روی می‌آورند.، شناخت فرد مقابل و برنامه ریزی برای ازدواج است و تقریباً تمامی پسرها به دوشت دختر خود وعده‌ی ازدواج می‌دهند. در حالی که اغلب این وعده‌ها تحقق پیدا نمی‌کند و پسرها می‌توانند در ذهنشان مرز بین ازدواج و دوستی را حفظ کنند.

7-عدم نظارت والدین بر فعّالیّت‌های نوجوانان به ویژه والدینی که طلاق می‌گیرند و درگیر مسایل روحی خود هستند، بستر مناسبی را برای بروز رفتارهای پر خطر و دوستی با جنس مقابل فراهم می‌کند. کنترل دوستی‌ها، معاشرت‌ها، رفت و آمدها، نحوه‌ی گذراندن اوقات فراغت و هم چنین عملکرد درسی فرزندان، احتمال بروز رفتارهای انحرافی را به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌دهد.

8-بسیاری از والدین نسبت به مراحل و روش‌های تربیت جنسی اطلّاعات کافی ندارند و نمی‌توانند فرزندان خود را نسب به پیامدهای دوران بلوغ آگاه سازند. در نتیجه نوجوان‌ها از طریق دوستان و همسالان پاسخ بسیاری از سؤالات خود را به دست می‌آورند که در برخی موارد گمراه کننده است و زمینه را برای انحراف نوجوان آماده می‌سازد.

9-سست شدن باورها، اعتقادات مذهبی و ارزش‌های اخلاقی در خانواده و هم چنین پیروی از الگوهای به ظاهر مترقّی، قبح دوستی‌های پیش از ازدواج را در نظر نوجوانان از بین می‌برد و به مرور زمان گرایش به ارتباط با جنس مقابل، به امری معمول و رایج در جامعه تبدیل می‌شود.

گر چه تمایل به برقراری ارتباط با دوست غیر هم‌جنس ریشه در گرایش‌های طبیعی فرد دارد و در زمان دوستی، شور و هیجان عاطفی و غریزی به نوجوان می‌بخشد، امّا چون این رابطه، پنهانی، غیر قانونی و بر خلاف ارزش‌های اخلاقی واعتقادی است، در همان دوره‌ی ارتباط موجب تنش‌های روحی، هنجار شکنی و حواس پرتی می‌شود.

نوجوانانی که رابطه‌ی طولانی مدّت با جنس مخالف دارند و یا هم زمان با چند نفر ارتباط برقرار می‌کنند، بیش‌تر از کسانی که رابطه‌ای ندارند و یا رابطه‌ای سطحی با یک نفر دارند، درگیر انواع بزه کاری‌ها (دزدی، تخریب اموال دیگران، ضرب و جرح، فرار از خانه و... ) و مصرف الکل می‌شوند.

تحقیقات نشان می‌دهد داشتن رابطه‌ی عاطفی با جنس مخالف، اعتماد به نفس نوجوانان را کاهش داده و احتمال بروز افسردگی را بیش‌تر می‌کند. این افراد نسبت به زمان قبل از دوستی بیش‌تر دچار این دو ناراحتی روانی می‌شوند. البته افسردگی در دختران و کاهش اعتماد به نفس در پسران، شایع‌تر است.

@moshsverfa_nojavan 

هر چه زمان برقراری ارتباط با جنس مخالف طولانی‌تر باشد، وابستگی عاطفی افراد به یکدیگر بیش‌تر می‌شود. قطع رابطه با رنج فراوانی همراه خواهد بود.

 بررسی‌ها نشان می‌دهد هر دو فرد دچار حالاتی نظیر داغ دیدگی و سوگ می‌شوند به علاوه مشکلات جسمی، افت تحصیلی، کناره گیری از خانواده، میل به تنهایی و اشتغال ذهنی با خاطرات فرد مقابل، فکر خودکشی و یا سوء مصرف موادّ مخدّر، از بارزترین نشانه‌های واکنش به جدایی است.

در بسیاری از موارد، ارتباط با جنس مخالف به کاهش انگیزه‌های تحصیلی می‌انجامد و احتمال مردودی و ترک تحصیل را افزایش می‌دهد. این شرایط بر احساس رضایت فرد از زندگی، آینده‌ی تحصیلی شغلی و تشکیل خانواده وی تأثیر منفی خواهد داشت.

ترس طولانی مدّت از آشکار شدن رابطه‌ی پنهانی با جنس مخالف به ویژه پس از قطع ارتباط و ازدواج، دختران را در معرض نگرانی و اضطراب ناتوان کننده‌ای قرار می‌دهد و بر احساس خشنودی و سلامت روابط زناشویی آن‌ها تأثیر منفی می‌گذارد.

افرادی که قبل از ازدواج رابطه با جنس مخالف را تجربه می‌کنند، نسبت به همسر خود احساس بی‌اعتمادی و بدبینی دارند این افکار آزاردهنده به روابط صمیمانه همسران لطمه جدّی وارد می‌سازد و درگیری‌ها و اختلافات زناشویی را شدّت می‌بخشد.

عوامل مرتبط در ارتباط با جنس مقابل
کودکان با پشت سر گذاشتن مراحل رشد قدم به دنیای نوجوانی می‌گذارند و بلوغ جنسی را تجربه می‌کنند. در این مرحله ارگان‌های جنسی به تکامل می‌رسند و توانایی تولید مثل در فرد ظاهر می‌شود. این تغییرات که به علّت افزایش ترشّح هورمون‌های جنسی رخ می‌دهد، بیداری غریزه‌ی جنسی و توجّه و گرایش نوجوان به جنس مخالف را در پی دارد. با این وجود، بررسی‌ها نشان می‌دهد تمایل به برقراری ارتباط با جنس مخالف، تنها به میزان هورمون‌های جنسی بستگی ندارد بلکه بیش‌تر متأثر از ویژگی‌ها و شرایط خانواده، همسالان، تفاوت‌های فردی و باورهای ارزشی است.

برای بسیاری از مادرها سخت است که جایگاه «زن شماره یک» خود در زندگی پسرشان را به فرد دیگری بدهند. اما باید بدانید این پسر در جوانی به سراغ عشق خود خواهد رفت و خواسته یا ناخواسته، جایگاه شما را به زن جوانی خوهد داد که عاشقش شده است. بنابراین، به نامزد/همسر او یک شانس بدهید تا خودش را در دل شما جا کند. اگر شما هم از دید پسرتان آن زن را ببینید، بسیاری از مشکلات از بین خواهند رفت.

2. تواضع و فروتنی را به او بیاموزید

هرگز پسر خود را خیلی مغرور و از خودراضی بار نیاورید. خیلی هم اعتمادبه‌نفس را از او نگیرید. سعی کنید با مطالعه و کمک گرفتن از مشاوران پسری تربیت کنید که در عین ادب و تواضع، شخصیت و غرور خود را نیز حفظ می کند.

3. هدایای او را دوست داشته باشید

هر هدیه ای که پسرتان به شما می دهد را با همه وجود قبول کنید و عشق و خوشحالی خود را به او نشان دهید. این هدیه می تواند یک بیسکوئیت ساده یا کاردستی زیبایی باشد که خودش برای شما ساخته است. با این کار، خود را در دل او جا می کنید و همیشه دوستتان خواهد داشت.

4. به پدر او احترام بگذارید

اگر با پدر پسرتان در یک خانه زندگی می کنید، با عشق و احترام با او رفتار کنید. اگر به هر دلیلی از هم جدا شده اید، باز همچنان با احترام در مورد او صحبت کنید. وقتی پسرتان این محبت و احترام را از طرف شما می بینند، آن را می آموزند و در آینده روحیه و اخلاق بهتری خواهند داشت.

5. غذاخوردن پشت میز را به او بیاموزید

از همان سن پایین درست غذا خوردن پشت میز را به او بیاموزید. باید آداب تشکر، درخواست، غذاخوردن و بلند شدن از پشت میز را به او بیاموزید. این کار بسیار دشوار است زیرا پسرها سرسخت هستند، اما با تکرار و گذشت زمان می توانید از عهده این کار بر بیایید. این برای آینده فرزندتان بسیار مهم است.

در این مقاله ، تفاوت های زیست شناختی و روان شناختی در پسران و دختران را مورد بررسی قرار می دهیم.

مغز پسران، به گونه ای دیگر تکامل یافته است

نیم کره راست مغز در پسران ، سریعتر از نیم کره چپ رشد می کند وارتباط داخلی بیشتری در خود نیم کره راست برقرار می شود تا بین دو نیم کره.

دردختران ، هر دو نیم کره مغز به طور یکنواخت رشد می کند، و این چیزی است که این امتیاز را برایشان دربردارد ، تا نسبت به پسران ، از توانایی های بیشتری برخوردار باشند. از آن جا که درمغزدختران ، پیوند بیشتری بین دونیم کره مغز وجود دارد و جسم پینه ای مغز آنان ، ضخیم تر از جسم پینه ای مغز پسران است ، تعداد دخترانی که بتوانند با هر دو دست کار کنند خیلی بیشتراست .

بررسی های انجام شده بر روی کودکان ونوجوانان بین پنج تا هجده ساله نشان می دهد که پسران عملا می توانند بهتر از دختران هدفی را با پرتو نور بزنند، چیزی را براساس یک نقشه از پایین تا بالا بازسازی کنند، تعداد اشیای سه بعدی را کنار هم بچینند ومسایلی راکه به تفکر ریاضی نیاز دارد، حل کنند. تمام این توانایی ها حداقل در 80 درصد تمام مردان وپسران در نیم کره راست مغز قرار گرفته است.

چرا پسران عصبی تر هستند؟

تستوسترون، هورمون موفقیت، توانایی وقابلیت رقابت است، اما درجای نامناسب از مردان وجانوران مذکر، بمب ساعتی می سازد.اکثر پدرومادران از اشتهای ناب وسیری ناپذیر پسرهایشان برای تماشای فیلمهای حادثه ای خبردارند. تمام صحنه های خشن را با جزییات آن به خاطر سپرده ودرهر لحظه آن را به یاد می آورند. دختران معمولا تمایلی به تماشای چنین فیلمهایی ندارند.

تحقیق دانشگاه سیدنی نشان داد که 74 درصد پسران وقتی دریک بحران درگیر می شوند، به طور مثال درگیری درحیاط مدرسه، برای حل مشکل از خشونت کلامی وفیزیکی استفاده می کنند، درحالی که 78 درصد دختران ، خود را از سرراه بحران کنار می کشند یا سعی می کنند با گفت وگو وضعیت راآرام سازند.

اصل مطلب:

متأسفانه در جامعه ی ما به لحاظ برخی کاستی‌ها و نارسایی‌ها و ضعف در بینش و وجود پندارهای نادرست فرهنگی، اغلب پسربچه‌ها تا پایان سنین دبستانی (حدود 12- 11 سالگی)، آن‌گونه که بایسته و شایسته است نمی‌توانند با الگوهای بزرگسال مرد در اجتماع ارزشمندی همچون کلاس و محیط مدرسه در تعامل و ارتباط متقابل باشند. 2 به همین دلیل است که پسرها تا قبل از شروع سن مدرسه و در کانون خانواده، با جنس زن حشر و نشر دارند و در دوران دبستان نیز غالباً با خانم معلّم‌ها در تماس و ارتباط متقابل قرار می‌گیرند و کمتر فرصت کسب تجارب جامع و موثر با پدر و الگوهای بزرگسال مرد در خارج خانه پیدا می‌کنند. در حالی که پسر بچه‌ها نیاز دارند با الگوهای بزرگسال همجنس خود بیشتر آشنا شوند و در همانند سازی با الگوهای مطلوب مردان مهربان، صبور، مقاوم و مقتدر موفّق گردند.

پسر بچه‌ها دوست دارند که در خانه و مدرسه، از نزدیک با ویژگی‌های اخلاقی و رفتاری،

آرمان‌ها و اندیشه‌ها، هدف‌ها و برنامه‌های پدران و معلّمان و مربّیان مرد بیشتر آشنا شوند.

دوروتی اینون معتقد است: «میزان تولد نوزادان پسر بیش از دختران است. اما پسرها از لحاظ فیزیکی حساس تر از دختران هستند. بنا براین تا زمانی که پسران پا به سن بلوغ بگذارند، میزان

مرگ ومیر در میانشان این وضعیت را برهم می زند.»

او همچنین معتقد است: هر بیماری را که در نظر بگیرید، درمی یابید که میزان مرگ ومیر جنس مذکر بر اثر آن بیماری، بیش از جنس مؤنث است. به نظر می رسد هورمون تستوسترون باعث آسیب پذیری جنس مذکر در مقابل تنشهای فیزیکی می شود. این عامل ممکن است علامت خطر باشد، اما یادآوری این نکته حایز اهمیت است که اینها تفاوتهای آماری دقیقی است و دلیل آن نمی شود که شما نوزاد پسرتان را در پر قو نگه دارید!

قد و وزن

در بدو تولد، یک نوزاد پسر متوسط قامت، سنگین تر و بلندتر از یک نوزاد دختر می باشد. (اگرچه دختران اغلب بدن چاقی دارند.) به گفته دوروتی اینون، این بدان معناست که پسران برای برخاستن از جا، به دلیل وزن زیادشان، کندتر عمل می کنند، اما سریعتر شروع به راه رفتن می نمایند. زیرا پاهای سنگین آنها تعادلشان را حفظ می کند. با این حال پس از این مرحله، این مسایل از بین می روند و رشد کودک، در اولین سال تولدش نقطه عطفی محسوب می شود.

اینکه دختر است یا پسر، سفید است یا سبزه، چشمانش روشن است یا تیره؟

ما به طور غریزی احساس می کنیم که این اطلاعات پایه، سر نخ بزرگی در باره شخصیت آینده کودکمان به ما می دهد.

کیت فرمن که دو دختر و یک پسر دارد، معتقد است که پسرش «جان» همیشه بی قرارتر از دخترش است. حتی در چهار ماهگی وقتی می خواسته پوشکش را عوض کند، جان با پاشنه پا به کف اتاق می کوبیده است. او اضافه می کند، «شما می توانید در تمام خانه سر و صدای او را بشنوید.»

اما آیا این صفات وابسته به جنس، چیزی است که با کودک متولد می شود یا اینکه اکتسابی است و ما به او یاد می دهیم؟ بیشتر متخصصان براین باورند که ترکیبی از هر دو مورد است.

تحقیقات نشان می دهد که ساختمان مغز باعث بسیاری از تفاوتهای رشدی می شود ـ عموما تصور می گردد پسرها در مواردی که اعمال، تحت کنترل نیمه راست مغز هستند، بهتر عمل می کنند.

به این معنا که آنان فعالیتهای بدنی را بهتر انجام می دهند و حال آنکه، تکامل سریعتر نیمه چپ مغز در دختران بدان معناست که آنها در عملکردهایی نظیر مهارتهای حرکتی مثل نوشتن و صحبت کردن ماهرانه تر عمل می کنند.

به هرحال به نظر می رسد که این تفاوتهای طبیعی، توسط والدین و اجتماع بزرگتر جلوه می کنند و حال آنکه مانع شکوفایی ویژگیهای نامناسب کودکان می شوند.

در آزمایشی از والدین چند کودک خواسته شد تا نوزادانشان را که جنسیت آنها معلوم نبود، پیدا کنند. بعضی از کودکان پوشک بسته بودند و بعضی لباس بچگانه (سرهمی) به تن داشتند که به رنگ صورتی یا آبی بودند. رنگ، ضرورتا با جنسیت واقعی کودک هماهنگی نداشت.

چندین بار با کودک برحسب رنگ لباسی که می پوشید، با او به طرز متفاوتی رفتار و یا گفتگو می شد.

ژانت گیبون، مادر دو کودک، در مورد بچه هایش به این مسأله پی برد، او می گوید: «پسرش که اکنون شش ساله است همیشه ناآرامتر از دختر هشت ساله اش، اِما،بوده است.»

ولی می افزاید: «من تصور می کنم که ما عادت کرده ایم شلوغ کردن را از پسران انتظار داشته باشیم. با نگاهی به گذشته، به یاد می آورم که من تحمل کمتری در مقابل شلوغ کردن اِما داشتم.»

در اینجا پاره ای از تفاوتهای اصلی میان جنسها (دختر و پسر) بیان شده است. مهم است که بدانیم این ویژگیها کلی هستند. به قول یک روانشناس، (دوروتی اینون) هر کودک خصوصیات منحصر به فردی دارد و هیچ موجودی، زن یا مرد، وجود ندارد که خصوصیات یکسانی داشته باشد. علی رغم وجود تفاوتهای بین جنسها، تفاوتهای خانوادگی نیز در خصوصیات فردی، دخیل هستند.

منبع: نشریه Parents

وقتی پسرم ویل شش ساله بود در مسیر کوهستانی گرین مانتین در ورمونت می راندیم تا به دیدار خواهرش در اردوگاه برویم. ناگهان طوفان شدیدی در گرفت. رعد و برق و طوفان سیل آسا، دیدن جاده را بسیار مشکل میکرد.

اگرچه من با تمام تمرکز می راندم وبرای امنیت بیشتر سرعت را هم خیلی کم کرده بودم. چند بار به آیینه عقب نگاه کردم که ببینم ویل در صندلی عقب چه می‏کند؟!

معلوم بود وحشت زده است!

از طوفان که گذشتیم میخواستم از ویل بپرسم حالش چه طور است؟ به چند روش میتوانستم سوالم را مطرح کنم برای مثال "نترسیدی؟ مگر نه رفیق؟" چنین سوالی از پسر دعوت میکند احساساتش را انکار کند، اما از او پرسیدم "کمی ترسناک بود مگر نه ویل؟" و او پاسخ داد: " کمی نه... پدر، خیلی ترسناک بود!"

چنین سوالی به پسر اجازه ابراز آسیب پذیری عاطفی اش را می دهد! ¹

1-برگرفته از کتاب مراقبت از زندگی عاطفی پسرها نوشته مایکل تامپسون

--------------------------------------------

به نام حضرت حق

تصویر اینفوگرافیک زیر در مورد تلفن همراه و معایب استفاده بیش از اندازه از این وسیله پر دردسر است.

توجه داشته باشید اگر در مورد معایب وسیله یا عمل خاصی حرفی به میان آمد مقصود نفی آن و صد درصد رهاکردن آن نیست،

بلکه هشداری است صرفا برای استفاده بهتر و به اندازه در حدی که مشکلی برای ما بوجود نیاورد!

برای مشاهده در اندازه بزرگتر بر روی تصویر کلیک کنید!

به نام حضرت حق

برای دانلود اینجا کلیک کنید

پسر - پسر(مرفه) 

تربیت و شخصیت دو پسر بستگی به فرهنگ حاکم بر خانواده داردکه به کدام سوگرایش دارند. اگر فرهنگ خانواده کاملا مادی باشد، آن دو پسر هم به سوی مادیات گرایش می یابند. در عین حال چون پسر بزرگ بیشتر مورد توجه است و روی او اعتبار بیشتری باز شده است حالت اقتدار بیشتری دارد، مسئولیت پذیر و کاری است و در انجام کارها ساعی است و از خود تنبلی نشان نمی دهد. در حالی که دومی تا حدودی تنبل است و از اقتدار کمتری برخوردار است. از سوی دیگر به دلیل وجود امکانات، این بچه ها با هم درگیر نشده و کاری به کار هم ندارند. 

پسر- پسر(فقیر) 

پسر اول مدام نظارت پدر را بر خود احساس می کند. او دائم از سوی پدر و مادر تحت کنترل است. از این رو کوچکترین عمل او زیر ذره بین برده شده و مورد نقد و بررسی است. و با شدت با آن برخورد می شود. پسر اول معمولا احساس دوگانه ای در خود دارد. از یک سو مدام به او تذکر می دهند که بزرگتر است، باید گذشت کند، رفتار بزرگترها را داشته باشد حتی رفتارهای بچه گانه را انجام ندهد، از سوی دیگر مدام در حال امر و نهی شدن است. در حالی که در مقایسه با پسر دوم راحت تر و آزادتر است. معمولا پسر بزرگتر رفتارهای پدر را تقلید کرده و همان روش را برسر برادر کوچک انتقال می دهد. یک نکته هم در مورد فرزند بزرگ پسر آن است که پس از ازدواج علاقه دارد، در رابطه با همسر خود در برخی موارد حالت کودکانه یافته و همسر ش نقش مادری را هم ایفاء کند. 
معمولا پسر دوم بیشتر سرکوفت می شود در نتیجه اراده ای ضعیف تر دارد، پسر اول حالت حاکمیت و آمریت دارد. به این جهت روحیه ی رهبری در او قوی است، به عکس در پسر دوم که حالت رهبری کمتر و آرام تر است. اگر پدر و مادر به بچه اول بیشتر از بچه دوم توجه کند، دومی آرام و خمود می شود، حتی ممکن است احساس افسردگی داشته باشد. زیرا تصور می کند وجود او اهمیت چندانی در خانه ندارد و کسی به او اعتنا و توجهی ندارد، لذا تمایل به گوشه نشینی و انزوا می یابد. حال به عکس اگر در خانواده توجه کمتر به پسر بزرگتر باشد. پسر دوم شرور، تهاجمی و بی تربیت می شود، زیرا پدر و مادر به دلیل توجه بیش از حد به او، او را لوس و بی مسئولیت بار می آورند. این فرد در زندگی عملی خود هم فاقد پشتکار و انضباط است و پس از ازدواج این موضوع را به خانواده ی خود نیز تسری خواهد داد. 

دختر- پسر 

اگر فرزند اول دختر و فرزند دوم پسر باشد. حالت حاکم بر روابط خواهر و برادر بر محور لجبازی است، چون معمولا پسرها مورد توجه زیاد والدین هستند( در مقایسه با دخترها) از سوی دیگر دختر بزرگ ناچار است کارهای خانه را هم انجام دهد، اما توجه و پاداش ها به طرف پسر کوچک تر منتقل می شود. این مساله هم سبب برخورد رقابت آمیز برادر و خواهر و توسعه ی لج بازی میان آنها می شود. این رابطه به صورت مداوم تکرار شده و ادامه می یابد. در این وضع هر دو در صدد اعمال سلطه هستند، لچ بازی سبب می شود، آنها حالت یکدندگی یافته و در همه خواستهای خویش بدون توجه به دیگری پافشاری کنند. 

پسر- دختر 

در صورتیکه در یک خانواده دو فرزندی، فرزند اول پسر و دومی دختر باشد. پسر حالت تحکم و رهبری دارد. دنبال اعمال سلطه و حاکمیت است. اما دختر حالت مادرانه می یابد. از سویی تصور می کند که هم طراز برادر بزرگش است. احساس کوچک بودن ندارد. اما از آنجا که مادر هم از او توقعاتی دارد، لذا احساس مادر بودن دارد. 

دختر- دختر 

اگر در خانواده دو فرزند، هر دو دختر باشند، در نتیجه نوعی رقابت میان دو فرزند آغاز و توسعه می یابد. زیرا هر دو آن ها می کوشند حالت مادرانه داشته باشند. اما به هر حال معمولا در خانواده های ایرانی بچه اول بیشتر حالت مادرانه می یابد و حالت دومی در این مورد عقب تر و کمتر است. در خانواده های مرفه تفاوت میان دو دختر زیاد نمی باشد. دختر دوم از لحاظ عاطفی به پدر و مادر وابستگی بیشتر دارد. لذا احساس عدم امنیت بیشتری دارد. دختر اول فکر می کند به اندازه دختر کوچک به او توجه نمی کنند. لذا ممکن است ساکت و گوشه گیر شود، اما به هر حال در کار یکدیگر مداخله نمی کنند. در خانواده معمولی دختر اول سعی دارد پا جای پای مادر بگذارد، از این رو می کوشد بر دختر دوم اعمال سلطه کرده و به او دستور داده و تحکم نماید. دختر دوم از اراده ضعیف تری برخوردار است و اعتماد به نفس زیادی ندارد. 

"نمیدانم"

همین حالا در زندگی به چه چیزی نیاز داری؟

"نمی دانم"

به نظر تو در این لحظه چیست که از همه مهمتر است؟

"نمی دانم"

پس تو چه میدانی؟

(همراه با لبخند)"نمیدانم"

گفتگوی میان یک پسر 12 ساله و مادرش در دفتر مشاوره

برگرفته از کتاب wonder boys "مایکل گوریان"

اسمش شد مـــــــــد...
شلوار لی را برایمان فرستادند؛اول هم بد نبود...
بعد شد آفت غیرت وحیا...
پسرانه اش از بالا کوتاه شد ودخترانه اش از پایین....
چادر شد مانتو های بلند؛مانتو ها ذره ذره آب رفت...حالا دیگر باید آنرا بلوز نامید...
چادر چادری هاهم کم کم تبدیل به شنل شد...
یا آنقدر نازک که بودنش طعنه ایست به نبودنش...
حالا که دیگر شلوار جایش را به ساپورت داده...؛روسری هاهم که از عقب وجلو آب رفته...
مانده ام فردا فرزندان این نسل هنوز هم "مـــــــــادر" را اسوه پاکی
و "پـــــــدر" را مظهر مردانگی می دانند!!؟
از نسلی که بی بندوباری فکری را روشــــن فکـــــری، وبی حیایی وبی عفتی را مد روز می دانند...
یا به قول خیلی ها دلت باید پاک باشد،ظاهر مهم نیست!!!!!

کاش مردان حرمت مردبودنشان رابدانند...
وزنان شوکت زن بودنشان را...
کاش مردان همیشه مرد باشند و زنان همیشه زن...

یکی از دلایل این امر آنست که پسران ۱۴ ساله و پدرانشان یکدیگر را عصبانی میکنند اغلب این تنها کاری است که پدران انجام میدهند تا محبت و عشق خودشان را به پسرشان نشان دهند. آموختن به او شاید غیر ممکن باشد.

این دو مرد یعنی پدر و پسر یکدیگر را عصبانی میکنند. اگر مرد دیگری به این جمع اضافه شود، این دو میتوانند کمی ارام بگیرند.

در گذشته به دو طریق به پسر ها کمک میشد تا به بزرگسالی برسند.

اول اینکه مرد یا مردانی به عنوان مشاور ، مهارتهای مهم زندگی را به انها می اموخت . دوم اینکه در مراحل خاصی از این فرایند آموزش ،این مردان جوان همراه گروه مردان مسن تر و آگاه به این طرف و آن طرف میرفتند.. این کار به منزله طی روند جدی رشد از قبیل آزمایش، آموزش های مذهبی و مسئولیت های جدید بود.

در نقطه مقابل لاکوتاها مادران و پسران امروزی قرار دارند که بر اساس عقیده برخی نویسندگان ،معمولا ناشی و نسبتا لوس بار می آیند.

زمانی که ابراهیم از اسماعیل اش گذشت تا در یک دل دو دوست قرار ندهد.

و خداوند در مقابل اسماعیل را به او برگرداند

قابل توجه بعضی ها !

به زودی وبلاگ به روز میشه

ما تنها چیزهایی که در اختیار نوجوانان پانزده- شانزده ساله می­گذاریم مقدار بیشتری ار همان چیز های قبلی است.

در حالی که او از نظر فیزیکی و هورمونی اماده است تا نقش یک بزرگسال را برعهده بگیرد اما ما می­خواهیم او پنج یا شش سال دیگر صبر کند.

باید چیزی به او بدهیم که با روح یک پسر ارتباط دارد . او را به طور کامل وارد نوعی تلاش خلاقانه و عاطفی نمایید که به زندگی اش شادابی ببخشد . همه چیز هایی که بخشی از نگرانی های والدین هستند( مواد مخدر، انحرافات و...) به این علت اتفاق می افتد که ما راه هایی را پیدا نمی کنیم تا از آن طریق مردان جوان را بتوانند بدرخشد.

پسر ها به جامعه بزرگتر نگاه می‏ کنند و کمتر چیزی می یابند که آنرا باور داشته باشند یا در آن شرکت کنند.

داشتن روابط نزدیک تر و صمیمانه تر با پدر و صرف کردن اوقات بیش تر در کنار او و سایر اعضای خانواده، سبب می شود که پدر روحیات، افکار و احساسات فرزند را بهتر بشناسد و این، مانع قضاوت های اشتباه مبتنی بر شایعات درباره ی اعمال و رفتار او خواهد شد.

البته عدم صداقت در گفتار، و یا دوگانگی در رفتار و گفتار می تواند اسباب تردید والدین را فراهم کند. هم چنین رفتارهای پنهان کارانه توسط نوجوان، کنجکاوی بیشتر والدین را برمی انگیزد، جست وجوگری و کاوش آنان را بیشتر می کند.
ارتباط با دوستان نابات نیز والدین را نگران می کند و باعث می شود که آنان از جهات مختلف، در مورد سلامت اخلاقی و رفتاری فرزند خود به کسب اطلاعات بیشتر بپردازند.
همچنین تغییرات سریع رفتاری و مشاهده ی رفتارهای مشکوک، آنان را به بررسی های دقیق تر سوق می دهد؛ بنابراین استفاده از روش های زیر، می تواند باعث آرامش والدین شود و جست وجوگری آنان را از بین ببرد، یا دست کم کاهش دهد:

1- روابط نزدیکتر و صمیمانه تری با والدین داشته باشیم و والدین نیز باید در این مسیر پیشگام باشند.
2- با تعامل و گفت وگوی بیشتر با والدین، می توانیم خود را بیشتر به آنان معرفی کنیم، زیرا تا سخن نگوییم شناخته نمی شویم و به همین دلیل گفته اند:
تا مرد سخن نگفته باشد *** عیب و هنرش نهفته باشد
البته والدین نیز می توانند با برقراری ارتباط کلامی بیشتر، زمینه ی سخن گفتن بیشتر فرزندان را فراهم کنندو آنان رابهتر بشناسند و دیگر نیازی به جست وجو و کسب اطلاعات بیشتر نداشته باشند.
3- رفع ابهام ها و پنهان کاری ها و معرفی صریح شخصیت توسط نوجوانان نیز راهگشاست و اسباب آرامش والدین را فراهم می کند. البته سخت گیری های بیش از حد والدین نیز باعث بروز رفتارهای مبهم و پنهان کاری در رفتارهای نوجوانان و جوانان می شود و بنابراین رفتارهای متعادل والدین، از بروز پنهان کاری های نوجوانان پیشگیری می کند.
4- انتخاب دوستان خوب و مؤدب باعث آسایش خاطر و رفع نگرانی والدین می شود. پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده اند: «المرء علی دین خلیله و قرینه» یعنی انسان بر دین دوست و همنشین خویش است؛ یعنی کسی که با او مصاحبت و همنشینی دارد. هم چنین، گفته اند:
تو اول بگو با کیان زیستی *** پس آنگه بگویم که تو کیستی
در این زمینه، لازم است والدین معیارهای لازم جهت انتخاب دوست را به فرزندان نوجوان و جوان خویش ارائه دهند.

5- وجود صداقت در گفتار، هم چنین هماهنگی بین رفتار و گفتار و همخوانی ابعاد مختلف شخصیت، باعث اطمینان بیشتر والدین به فرزندان می شود. پس والدین باید اهمیت رفتارهای هماهنگ را به فرزندان گوشزد کنند و خود نیز در مقام الگو، چنین صفاتی داشته باشند تا فرزندان از رفتارهای آنان، درس های خوبی فرا بگیرند.
6- زندگی بر اساس روش های مشخص و عدم تغییرات سریع در جهت منفی، کنجکاوی های والدین را از بین می برد.
7- برقراری ارتباط عمیق تر با والدین و شناخت دلایل نگرانی های آنان و از بین بردن این دلایل، باعث افزایش اطمینان آنان می شود. تلاش والدین در جهت بیان نگرانی های خود در مورد فرزندان و راهنمایی به موقع آنان نیز می تواند زمینه ساز سلامت رفتار نوجوانان و جوانان باشد و فضای ارتباطی میان آنان را قرین آرامش سازد.

---------------------------------
منبع مقاله : 
ایمانی، محسن؛ وجدانی، فاطمه؛ (1388)، چالش های من و پدرم،(پاسخ به سؤالات نوجوانان)، تهران: نشر قطره، چاپ اول (1389)

نه به عینک های دودی که هر فریمش به اندازه کله گربه هست،

نه به استعمال کلمات تاسف آور، زشت و توهین گونه است،

نه به استفاده از کلمات بزرگ یا تعارف گونه در صحبت ها،

نه به بی محلی به بچه ها و مخلوط نشدن با آنها،

نه به اظهار کمالات و اظهار نظر در هر موضوعی،

نه به شکل و آرایش خاص ریش و سبیل،

نه پوشیدن لباس های سیاه یا تیره،

نه به شکل راه رفتن های مضحک،

نه شلوار های پاره و وصله زده،

نه جدی و اخمو بودن،

نه تکبر و غرور،

در فرهنگ لغت مردانگی، در مقابل کلمه مرد نوشته شده:

خواننده عزیز برای درک معنای کلمه مرد لطفاً به کلمه نامردی مراجعه فرمائید.

 یکی از نگرانیها و دغدغه های والدین ، دلواپسی آنها نسبت به آینده پسرانشان از لحاظ ایفای نقش و وظایف مردانه است.این نگرانی خصوصا در مواقعی که پسران در بازیهای گروهی و مراودات اجتماعی مشکل دارند و یا هنگامیکه از طرف همسالان خود طرد می شوند یا با القابی مانند بچه ننه یا تیتیش مامانی مورد خطاب قرار می گیرند دو چندان می شود.

در فرهنگ ما رفتار مردانه چگونه رفتاری است و چه عواملی در شکل گیری آن دخالت دارند؟نقش پدر ومادر  خواهرو برادر دوستان و همسالاندر شکل گیری منش مردانه چه مقدار است؟صفات مردانه کدامند؟

منظور ما از ویزگیهای مردانه خشونت طلبی ، سلطه جویی، جسارت ،بزهکاری ،نا آرامی و پر سرو صدا بودن نیست بلکه رفتار مردانه به معنای قاطعیت، مثبت بودن ،مسئولیت پذیری  ،منطقی بودن و توانایی ایجاد تغییر در موقعیتهای سخت است.

مطالعات بیانگر این است که رشد رفتار مردانه در پسران با تصور فرزند از پدر به عنوان تصمیم گیرنده ،تربیت کننده و ایجاد کننده محدودیت ( محدویت معقول و قابل دفاع) ارتباط دارد.

پدر باید در خانواده حضوری فعال داشته باشد و هم از نظر جسمی و هم از نظر فکری در دسترس اعضای خانواده باشد . پدر مسئول و وظیفه شناس می تواند امکان تقلید پسرش از رفتار مردانه خود را بوجود آورد.خواسته هایپدر باید با توانمندیهای پسر همخوانی و تناسب داشته باشد. به عبارت دیگر پسر باید احساس کند که پدر او را همانطور که هست دوست دارد و برای او ارزش قائل است. او نباید احساس کند که ارزش او ناشی از نحوه کار وفقط در گرو کسب موفقیت اوست بلکه باید با تمام وجود محبت بی قید و شرط پدر  و خانواده را احساس کند.

همانند سازی

فرزندان در جریان رشد خود رفتاری را که از والدین خود می بینند سرمشق و الگو قرار داده و با آن  همانند سازی می کنند. همانند سازی چیزی بیشتر از تقلید است یعنی خود را به جای آنها تصور کرده و از موفقیت آنها شاد و از شکست آنها غمگین می شوند مانند اینکه این وقایع برای خود آنها روی داده است.

پسران دوست دارند رفتار پدر خود را الگو قرار دهند . نکته قالب توجه اینکه مطالعات حاکی از آن است که پسرانی که رابطهمحبت آمیزتری با پدران خودداشته اند ویژگیهای مردانه تری از خود بروز داده اند. در خانواده هایی که مادران نقش غالب داشته اند پسران در همانند سازی نقش مردانه با مشکل مواجه شده اند .

پس از والدین ، خواهران و برادران نیز نقش بسزایی در همانند سازی فرزندان دارند .گروه همسالان و معلمان نیز در شکل گیری شخصیت فرزندان نقش دارند.بطور کلی باید گفت که نوع ارتباطات نوجوان با اطرافیان در دوره نوجوانی که تقریبا از سن 12 سالگی شروع میشود در شکل گیری شخصیت او تاثیرعمده ای دارد به گونه ای که می توان گفت شخصیت فرد در دوره جوانی و میانسالی نیز تا حد زیادی متاثر از دوره نوجوانی خواهد بود.

هویت یابی

نوجوان از طریق همانند سازی  هویت خود را کسب می کند.هر اندازه ارزشهایی که از سوی والدین ، معلمان و همسالان ارائه می شود همخوانی و هماهنگی بیشتری با هم داشته باشند به همان نسبت نوجوان در هویت یابی موفق تر است.در صورتی که نظرها و ارزشها به میزان زیادی با هم تفاوت و یا تضاد داشته باشند احتمال سر در گمی در نوجوان بیشتر خواهد بود.صاحبنظران معتقدند که نوجوان باید این امکان را داشته باشد که شیوه های رفتاری گوناگون را بیازماید و فرصت داشته باشد تا به اهدافی در زندگی دل بندد و در راه رسیدن به آنها گام بردارد.بدیهی است با توجه به خطراتی که نوجوانان را تهدید می کند نظارت غیر مستقیم بر عملکرد آنها امری ضروری و لازم است. در ضمن این حقیقت را باید پذیرفت که نمی توان رفتار یک نوجوان را کاملا تحت کنترل قرار دادچون او بخشی از وقت خود را در بیرون از خانه و با افراد و گروههای دیگر سپری می کند. ..

نحوه تعامل پدر و پسر

به پدران توصیه می شود حداقل یکبار در ماه با پسر خود به تنهایی بیرون  بروند و در باره آنچه در زندگی او می گذرد گفتگو کنند و زمینه ای را فراهم آورند تا او بتواند آزادانه احساساتش را بیان نماید . پیشنهاد می شود با هماهنگی قبلی انتظارات متقابل خود را نوشته و در این جلسه با هم تبادل نظر نمایند.

پدر می تواند با برخورد محترمانه در خانه عزت نفس پسر خود را افزایش دهد فرزند باید اطمینان حاصل کند که ارزش و احترامش موکول به بزرگ شدن او نیست و با همین سن و سال نیز مورد قبول خانواده است.

پدر باید در دوره نوجوانی فرزندش نقش مشاور را ایفا کند :حرفهای او را کاملا گوش کند و سپس او را راهنمایی نماید .

نکته مهم دیگررابطه میان مسئولیت و امتیاز است. نوجوان باید بداند که وقتی امتیاز بیشتری دریافت خواهد کرد که از عهده مسئولیتهایش برآید.رابطه میان مسئولیت و امتیاز باید شفاف باشد و پدر و پسر هردو برداشت یکسانی از آن داشته باشند.

چون همسالان نقش مهمی در شکل گیری شخصیت نوجوان دارند هرچه ارتباط فرزند با گروه همسالان بیشتر باشد پدر نیز باید تماس خود را با فرزند بیشتر کند. لذا پیشنهاد می شود امکان حضور دوستانش را در منزل فراهم کنید و او را تشویق نمایید که دوستانش را به خانه دعوت نماید. این مهم به خانواده هایی که فرزندشان کمرو و خجالتی است بیشتر تاکید می شود.

یکی از راههایی که می تواند رابطه پدر و پسر را استحکام بیشتری بخشد توجه به علایق ورزشی فرزنداست. برای اینکار لازم نیست که پدر حتما از ویژگیها و آمادگی جسمانی بالایی در ورزش مورد نظر برخوردار باشد بلکه ابراز علاقمندی به آن ورزش و حتی الامکان انجام تمرینات ساده با فرزند نیز می تواند در تحکیم روابط آنها موثر باشد. حتی تماشا کردن فعالیتهای ورزشی فرزند و ابراز احساسات به او نیز اهمیت زیادی دارد.

             بعد از یه غیبت کوتاه (تا حدودی) دوباره برگشتم              

میخوام از مشکل مملکتمون براتون بنویسم

مشکلی که همه اکثرا درگیرش هستیم

(( عمل نکردن و سخنرانی کردن ))

مشکلی که خیلی از پدر و مادر ها

(و کلا کسانی که با کودکان و خصوصا نوجوان ها در ارتباط هستند) درگیرش هستند 

نصیحت، صحبت، هدایت و راهنمایی تا زمانی که خود شخص به اونها عمل نمی‏کند فایده ای ندارد

چشمان تیزبین بچه ها همه چیز را زیر نظر دارد و مغز آنها مدام در حال مقایسه است

اگر نه تنها شخص واعظ بلکه پدر و مادر، مشاور و معلم و... مراقب رفتار خود،

مخصوصا در مقابل دیدگان کودک یا نوجوان باشند، اثر بخشی صحبت ها کاملا قابل مشاهده

و قابل لمس تر خواهد بود

داستان زیر تا حدودی به بحث ما مربوط است:

پسرک پرسید : (( بابا اگه دوستم یه کار بدی بکنه، من چی کار باید بکنم؟ ))

پدر جواب داد : (( باید بهش بگی این کار خوبی نیست. این کار رو نکن! ))

دوباره پرسید : (( اگه روم نشه یهش بگم چی؟ ))

پدر جواب داد : (( خب روی یک تکه کاغذ بنویس بگذار توی جیبش ))

صبح که مرد برای رفتن به اداره آماده می شد ، در جیب کتش کاغذی پیدا کرد با این مضمون :

((بابا سلام . سیگار کشیدن کار خوبی نیست. لطفا این کارو نکن!))

سوره اسراء آیه 23

چگونه می توانید با پسرتان رابطه بهتری داشته باشید؟

قطعاً یکی از مهم ترین نقش های مردان در زندگی، نقش پدر بودن است.

پدر در زندگی پسر، نقش بسیار مهمی را ایفا می کند.

پسرها به گفتار و رفتار پدرشان نگاه و از آن تقلید می‌كنند،آنها به پدرشان به دیده احترام نگاه می‌كنند و اعمال و رفتار او را معیار خوبی و بدی قرار می‌دهند و از آنها الگو برمی‌دارند. 

به عبارت بهتر پسرها از گفتار و رفتار پدرشان درس زندگی، رفتارهای مردانه، همسرداری ، آداب و معاشرت با دیگران، مقاومت در برابر مشكلات، احترام گذاشتن به افراد خانواده و اجتماع، راه و رسم زندگی و نیز معنویت را یاد می‌گیرند.

آیا می‌دانید كه رفتار و گفتار شما به عنوان پدر روی رفتار و گفتار پسر تاثیر می‌گذارد؟ باید بدانید برای ایجاد یك رابطه خوب و مستحكم در ابتدا باید از خودتان شروع كنید؛ برای این كه پسرها به رفتار و گفتار شما نگاه می‌كنند و آن را الگوی رفتاری خویش قرار می‌دهند؛ نكته‌ای كه بیشتر پدرها به آن توجهی نمی‌كنند.

پسرهای جوان به رابطه میان پدر و مادرشان توجه می‌كنند. او از پدرش می‌آموزد كه چگونه به مادرش و در آینده به همسرش احترام بگذارد، او را دوست داشته باشد و با افراد خانواده‌اش مهربان باشد، چگونه با دیگران ارتباط درست و خوب برقرار كند، با چه افرادی هم‌صحبت نشود و به چه پیشنهادهایی قاطعانه نه بگوید و به‌خاطر نه گفتنش خجالت نكشد. 

او همچنین یاد می‌گیرد كه چگونه در برابر مشكلاتی كه در زندگی برایش پیش می‌آید مقاومت كند و آن مشكلات را با صبر و حوصله حل كند بنابراین پدرها باید عمیق‌تر و جدی‌تر درباره رفتار و گفتارشان با دیگران بخصوص افراد خانواده فكر كنند زیرا پدرها قهرمان زندگی پسرها هستند. 

پس قهرمان زندگی آنها باشید و اگر می‌خواهید رابطه خوب و پابرجایی با آنها داشته باشید باید الگوی رفتاری خوبی برای آنها باشید.

پیدا كردن علایق مشترك

علایق مشترك بین خودتان و پسرتان را كشف كرده و تقویت كنید. ممكن است شما به علت تفاوت زیادی كه از نظر علایق با هم دارید، برای ایجاد یك رابطه استوار با یكدیگر دچار مشكل بشوید. 

در این مواقع به‌دنبال نقاط مشترك میان خودتان باشید. برای نمونه، پسری می‌گفت: پدرم عاشق ورزش كردن بود، اما من بیشتر به كتاب خواندن علاقه داشتم تا بازی‌های ورزشی. پدرم خیلی سعی كرد تا من هم مثل خودش عاشق بازی‌های ورزشی بشوم. او دوست داشت با هم بسكتبال بازی كنیم، اما من دوست داشتم با هم زیر درخت بنشینیم و كتاب بخوانیم ولی هر دوی ما در فضای باز و بیرون از خانه به چادر زدن، چوب جمع كردن و آتش روشن كردن خیلی علاقه داشتیم. به این ترتیب وقتی بیرون می‌رفتیم، چادر می‌زدیم و آتش روشن می‌كردیم، خیلی به ما خوش می‌گذشت و از این‌كه در كنار یكدیگر بودیم حقیقتا لذت می‌بردیم. بنابراین به وقتی كه با پسرتان می‌گذرانید اهمیت بدهید، به علایق او احترام بگذارید و با او مهربان باشید.

ورزش كردن

بیشتر پسرها در دوران جوانی عاشق ورزش‌هایی مثل فوتبال، بسكتبال، كشتی، صخره‌نوردی و... هستند. به او اجازه بدهید تا ورزش مورد علاقه‌اش را دنبال كند، نسبت به آن حساسیت نشان ندهید، دوران جوانی خودتان را به‌یاد بیاورید. 

كارهایتان را كم كنید و زمانی را هر چند كوتاه به او اختصاص بدهید؛ گاهی اوقات همراه پسرتان به كوه بروید، با هم كشتی بگیرید، فوتبال بازی كنید... سعی كنید در مسابقاتش شركت كنید و او را تشویق نمایید. اگر در مسابقه‌ای رتبه آورد با هم جشن بگیرید.

ارزش با هم بودن

این نكته مهم است كه با پسرتان باشید و وقت‌تان را با او بگذرانید. حتی‌المقدور صبحانه را با او صرف كنید. به همراه یكدیگر به اردو بروید، چادر بزنید، آتش روشن كنید، كنار آتش بنشینید، او را در آغوش بگیرید، ببوسید و با محبت و صمیمیت درباره رویاهایتان حرف بزنید و بلندبلند بخندید. 

با یكدیگر برنامه‌ریزی كنید تا هفته‌ای یكبار به رستوران یا تئاتر بروید، با دوستان پسرتان به گردش بروید تا با شخصیت آنها از نزدیك اشنا شوید. با هم به پیست دوچرخه‌سواری بروید. خلاصه سعی كنید لحظات شادی را با هم سپری كنید. حقیقتا ارزش با هم بودن را درك كنید و به یكدیگر احترام بگذارید.

كمك كردن به یكدیگر

برای این كه رابطه شما با پسرتان مستحكم‌تر شود، بهتر است با هم یك كار مشترك انجام بدهید. البته به این نكته توجه داشته باشید كه كارهایی را انتخاب كنید كه از عهده پسرتان هم بر بیاید و بتواند به شما كمك كند. مثلا با هم یك باغچه كوچك در حیاط منزلتان درست كنید، گل بكارید و منظره زیبایی را به‌وجود بیاورید.

گاهی اوقات در كنار این باغچه زیبا بنشینید و با هم درباره اهداف و آرزوهایتان صحبت كنید و همچنین برای پسرتان از خاطرات دوران جوانی خود و این كه آن زمان چگونه فكر می‌كردید و چه اهداف و آرزوهایی داشتید حرف بزنید.

به حرف‌هایش گوش كنید

پسرها خیلی اهل درددل كردن و حرف زدن نیستند، اما پدرها دوست دارند كه پسرشان با آنها صحبت كند. از او بخواهید تا درباره افكار و احساساتش با شما صحبت كند، حتی درباره ورزش مورد علاقه‌اش از او سوال كنید. سعی كنید شنونده خوبی برای حرف‌های او باشید.

با دقت گوش دادن به حرف‌های پسرتان به او می‌فهمانید كه آنقدر برایش ارزش و احترام قائلید كه حاضرید تمام حرف‌هایش را بشنوید بنابراین با این روش می‌توانید متوجه مشكلات ریز و درشت پسرتان بشوید و به‌موقع به او كمك كنید. به اهداف و احساساتش احترام بگذارید و همیشه به او بگویید كه چقدر دوستش دارید.

با آنها صحبت كنید

سعی كنید با پسرتان رابطه دوستانه‌ای برقرار كنید، تا بتوانید خیلی راحت با او درباره دنیای متفاوت دخترها و پسرها صحبت كنید و مطالب مفیدی را درباره بلوغ و ارتباط جنسی به او یاد بدهید و نیز به او بگویید كه سالم‌ترین ارتباط جنسی پس از ازدواج است.

این نكته مهم است كه مطمئن شوید او قادر است با دختران اقوام و اجتماع ارتباط سالمی برقرار كند و به آنها احترام بگذارد.

مقابل پسرتان به مادرش احترام بگذارید و هیچ‌گاه از مادرش در مقابل او انتقاد نكنید، زیرا این عمل تاثیر بدی روی رابطه میان شما خواهد گذاشت.

ارتباط خوب و درست برقرار كردن

اگر نتوانید با پسرتان ارتباط خوب و مستحكمی برقرار كنید، ممكن است به دام دوستان ناباب بیفتد. به او یاد بدهید در مهمانی‌هایی كه در آن سیگار می‌كشند یا مواد مخدر مصرف می‌كنند، شركت نكند و اگر دوستانش به او سیگار دادند، قبول نكند. 

به او بگویید قبول نكردن او به معنی ترسو بودنش نیست بلكه به معنی هوش زیادش است. شما به عنوان پدر موظف هستید با او درباره مضرات سیگار صحبت كنید بنابراین خالصانه به پسرتان عشق بورزید، در كنارش باشید و اجازه بدهید او هم عشق شما را نسبت به خودش احساس كند.

یكی از مهم‌ترین كارهای یك پدر آموزش صحیح امور معنوی به پسرش است. یك پدر آگاه و باتدبیر علاوه بر ایجاد یك رابطه خوب، باید با پسرش درباره خدا، پیامبران و رهبران دینی صحبت كند و نظر پسرش را در این زمینه جویا شود تا بفهمد او چه اعتقاداتی دارد البته بهتر است از دوران كودكی او را با این مفاهیم آشنا كنید، زیرا در سن نوجوانی و جوانی مشكلات كمتری خواهید داشت. برای مثال با او به مسجد محل بروید و نماز بخوانید.

آشنایی با راه و رسم زندگی

پسرهای جوان به جز رابطه دوستانه با شما باید راه و رسم زندگی را هم بیاموزند. آیا شما راه و رسم زندگی را به پسرتان یاد داده‌اید؟ حقیقتا به او كمك كنید كه معنی واقعی زندگی را بفهمد و عمر و جوانی خود را بیهوده تلف نكند. اول پدر، پسرتان باشید بعد دوست او باشید. 

به او یاد بدهید همه چیز را سطحی نگاه نكند، بلكه فكر كند و عمیق‌تر به مسائل بنگرد. با او درباره این كه چه كسی را الگوی زندگی خویش قرار داده است، صحبت كنید. او را مرد بار بیاورید یعنی پسری كه در آینده پدری دیگر خواهد بود. 

 مفهوم کلی بیت زیر به نظر شما چیست؟

پسران، نعمت‏اند و دختران خوبى. خداوند ، از نعمت‏ها سؤال مى‏كند و به خوبى‏ها پاداش مى‏دهد

 شاید بتوان یکی از مهم‌ترین مسوولیت‌ها و وظایفی را که والدین در مقابل نوجوانان خود دارند وظیفه تربیتی آن‌ها به شمار آورد؛ وظیفه‌ای که اگر خوب و درست از عهده آن برآیند، نتیجه‌اش آینده‌ای درخشان و مطمئن برای فرزندان است.

 برای این که پسرتان احساس نکند به خاطر جنسش هیچ محدودیتی ندارد، قوانین خانواده را بنویسید و به دیوار اتاقش بچسبانید و حتماً ساعات ورود و خروج را طبق مقررات خانواده درج کنید

حالا اگر می‌خواهید به عنوان والدینی دلسوز و مسئول، آینده جسمی و روانی پسران خود را تأمین کنید، رعایت این نکات را فراموش نکنید:

1 - پدر و مادر قبل از هر دوست ناباب یا جامعه ناسالمی می‌توانند رفتارهای پرخطر را به فرزندان شان بیاموزند. نتیجه تازه‌ترین تحقیقات روی بیش از 2000 نوجوان که به مصرف سیگار و مواد مخدر و ... اعتیاد داشتند، نشان داده که 40 تا 60 درصد از این نوجوانان، برای اولین بار نحوه استعمال مواد دخانی را در خانه و توسط والدین خود آموخته‌اند؛ بنابراین اولین گام در دور نگه داشتن فرزندان از مواد مخدر، استعمال‌نکردن آن‌ها توسط والدین و به ویژه در منزل است.

2 - شما نمی‌توانید از نوجوانتان توقع داشته باشید که مدام در محیط‌های آلوده و در مجاورت افراد معتاد قرار داشته باشد و هیچ تمایل یا حس کنجکاوی نسبت به مصرف مخدرها از خود نشان ندهد؛ بنابراین از رفت و آمد با دوستان یا اقوامی که اقدام به مصرف مخدرها جلوی اعضای خانواده می‌کنند، خودداری کنید.

3 - با پرهیز از رذایل اخلاقی مانند دروغگویی، خشم و عصبانیت بی‌موقع یا ناسزا گفتن، الگوی رفتاری مناسبی برای نوجوانتان باشید.

ادامه در ادامه مطلب

با ورود به عصر جدید و هزاره سوّم سعی شده به تمام مراحل زندگی، انسان به عنوان سرمایه اصلی هر جامعه، توجه ویژه شود ولی به نظر می رسد به دوران نوجوانی آن هم دوران نوجوانی پسران توجه زیادی نشده در این مختصر سعی شده نکاتی ویژه در مورد خصوصیات پسران نوجوان به والدین و مربیان یادآوری شود

این مقاله شامل سه قسمت اصلی می باشد:

1- برنامه ای سه مرحله ای برای تربیت پسران

2- هسته مردانه بودن

3- آنچه خانواده ها در مورد تلویزیون می توانند انجام دهند

تحولات تکنولوژیکی،اجتماعی ، فرهنگی و تنوع اقتصادی ، ضرورت بذل توجه و رسیدگی بیشتر به جریان رشد نوجوانان را نشان می دهد زیرا هر چه فرهنگ رو در روی کودک متنوع تر و پیچیده تر باشد کودک برای یاد گرفتن روش و طریقه آن به کمک بیشتری احتیاج دارد .

همیشه این سوال مطرح است چگونه می توان به شکلی که می خواهیم به پسر نوجوان توجه کنیم ؟

هدف دوران نوجوانی پسرها این است که در پسرها ایده آل های مردانه شدن را فعال کنیم ایده آل هایی که او به آن متعهد شود و تا پایان زندگی خود آنها را دنبال نماید .

پسری که مجموعه ای از ایده آل های مردانه را می آموزد مرد می شود . پسری که این کار را نمی کند سال های نوجوانی خود را تلف می کند و بعد نیز این دشواری ها را به دهه های بعدی زندگی خود می برد . نشان دادن خشونت ، ناتوانی در قبال تعهد نسبت به عزیزان ، مرگ زود هنگام ، خود کشی و یا بیماری های قابل اجتناب جسمانی و روانی ، عزت نفس ضعیف وادامه دار ، معتاد شدن و....از مصادیق این نوع دشواری ها است .

پسرهای نوجوان 9 تا 21 سال باید هدف های زیر را بیاموزند :

1- مرام های اجتماعی متعهد بودن ، برای مثال نسبت به خانواده

2- هوش عاطفی لازم برای زندگی در دوران بلوغ

3- استقلال شخصیت

4- جست و جو ، کاوش و ماجراجویی

5- نقش معنوی

6- احساس وظیفه

7- جذابیت های شخصی

8- منش اخلاقی

9- ثبات و استحکام

10- سازگاری و انعطاف پذیری

نکته : وظیفه اصلی تربیت پسران نوجوانان بر عهده مردان است.

مراحل اصلی رشد

قبل از آنکه در مورد برنامه سه مرحله ای برای تربیت پسران نوجوان صحبت شود بایددانست که تمام دخترها و پسرها درمسیر رشد سه مرحله اصلی را پشت سر می گذارند:

مرحله اول : شروع خروج از کودکی

مرحله دوم : نزدیک شدن به شرایط بلوغ

مرحله سوم : رسیدن به بلوغ ذهنی

بطور کلی مرحله اول آغاز تغییر شکل بدن است و تا مرحله دوم بدن تا 90 درصد حالت کامل و تکامل یافته پیدا می کند . مثلاً صورت ممکن است تا دوران بیست سالگی تغییر چندانی نکند امّا بدن تا سن 18 سالگی شکل واقعی خود را پیدا می کند .

برنامه3 مرحله ای برای تربیت پسران نوجوان و تبدیل آنها به مرد

مرحله (1) : نه تا سیزده سالگی 13 – 9(دوران تحول)

مرحله (2) : چهارده تا هفده سالگی 17 –14(دوران عزم و تصمیم)

مرحله (3) : هیجده تا بیست سالگی 21 – 18(سن تثبیت)

مرحله1:دوران تحول (9 تا 13 سالگی)

 مرحله 1 زمانی است که مردان باید بیش از هر زمان دیگر در زندگی پسرها درگیر و دخیل شوند .

 مرحله 1 زمانی است که باید به پسرهایمان انجام دادن فعالیت هایی را پیشنهاد کنیم که هم خلاقیت خودشان را نشان دهند و هم تنش ها و انرژی خود را به سرعت تخلیه کنند (پسرهای مرحله 1به فعالیت جسمانی احتیاج فراوان دارند) .

  زمانی است که باید به پسرهایمان بیشتر صحبت کنیم و نسبت به آنها همدلی بیشتری نشان دهیم .

 زمانی است که به پسران خود کارهای ساختاری را معرفی می کنیم( شرکت در فعالیت های جمعی مانند پیش آهنگی و از این قبیل)

زمانی است که اگر پسر نوجوان ما فیلم سینمائی خشونت باری را تماشا کند باید با او درباره فیلم بحث و صحبت کنیم، «از او بپرسیم از تماشای فیلم چه آموخته است »

  اگر پسرمان در مورد تحولات فیزیکی و جسمانی خود سخنانی به میان کشید بد نیست با او صحبت کنیم ( سعی شود از سخنرانی پرهیز شود باید در قالب ماجرا و داستان برای او صحبت کنیم )

 اغلب زمانی است که پسرها سکوت می کنند اگر پسرتان درمورد تغییرات جسمانی اش سکوت میکند روش های نوآورانه ای پیدا کنید تا او به صحبت با شما علاقه مند شود.

راههای عبور از مرحله 1

دوراه برای عبور از مرحله یک که امیدواریم خانواده ها به آن توجه کنند

1- نخستین آن زمانی است که پسر ده ساله می شود که به او میگوئیم « تو وارد دوران نوجوانی شده ای» این مربوط به آماده کردن کودک است که در واقع به او میگوئیم دوران کودکی اش را پشت سرگذاشته است و به دوران نوجوانی رسیده است این کا رمی تواند خیلی ساده صورت بگیرد . مثلا می توانیم پسرمان را برای صرف شام به رستوران ببریم و با او درباره دوران نوجوانی و مردانه شدن حرف بزنیم . فهرست کارها و مسئولیت های جدیدی برای او در نظر بگیریم پول توجیبی او را افزایش دهیم و غیره و غیره .

2- اعمال گذر دوم مرحله 1در اواخر مرحله صورت خارجی پیدا می کند این اعمال گذر که در مقایسه با اعمال قبلی پیچیده تر است عنوان اعمال تائید را برای خود دارد . این موضوع زمانی اتفاق می افتد که پسر نوجوان 13 یا 14 ساله است . اعمال مربوط به گذر دوم تائید می کند که پسر دارد به یک مرد تبدیل می شود .

در ادامه مطلب به نمونه هائی از برنامه مراحل عبور یک پسر 13 یا14 ساله از مرحله 1 اشاره می کنیم :

 از او بخواهید که در بعضی از فعالیت های گذشته خود تجدی نظر کند ( می تواند اسباب و لوازم قبلی اش را جمع کند و آنها را بفروش برساند.)

 از او بخواهید سوالاتی را که به جواب آنها احتیاج دارد از بزرگترهای خود بپرسد

3- او را آماده کنید که تنهائی به یک سفر برود اینگونه به او میگوئید دوران کودکی اش تمام شده است .

4- کاری کنید که پسر نوجوان چرخه حیات را تجربه کند . مثلا بگذارید فرزندتان تولد دوباره را بیاموزد تخم ریزی ماهی ها ، تماشای آشیانه پرنده ها و جوجه هایشان، توجه به لانه موچه ها و امور دیگری که بستگی به شرایط و اوضاع و احوال او دارد.

5- یک چالش و تجربه فیزیکی را برای پسرتان فراهم کنید . رفتن به جنگل ، گرسنه بودن و در تاریکی به سر بردن و آماده کردن غذای صحرائی .

6- یک چالش هنری یافنی برای او فراهم کنید . مثلا ساختن یک اثر هنری از چوب یا یک وسیله با پیچ و مهره

مرحله 2: دوران عزم و تصمیم ( 17- 14 سالگی )

باورهای غیر واقعی درباره نوجوانان در مرحله 2

1- مهمترین باورهای غیر واقعی در این مرحله این است که پسران ما در اواسط دوران نوجوانی به ارزشهائی متفاوت از ارزشهای ما اعتقاد دارند .

2- باور غیرواقعی دیگر آن است که دیگر به ما احتیاج ندارند( آنها از سر لجبازی علیه ما سر به شورش برمی دارند که بگویند به ما احتیاجی ندارند.) واقعیت این است که آنها به شدت به ما احتیاج دارند.

3- باور غیرواقعی دیگر اینکه همه پسرها در سنین میانی نوجوانی مسئله ساز هستند(باید توجه داشت که بسیاری از پسرها ی نوجوان در مرحله 2 سر به شورش بر نمی دارند.)

4- باورغیرواقعی چهارم این است که نوجوانان در اواسط نوجوانی با آنچه قبلا بوده اند تفاوت های اصولی پیدا می کنند اما باید دانست که شخصیت آنها از مدت ها قبل شکل پیدا می کند.

چگونه درتربیت پسری که در اواسط دوران نوجوانی بسر می برد موفق شوید

1- الگو دادن به نوجوان و برقراری رابطه بین الگو و توانائی و آگاهی های او

2- صحبت درمورد ایده های مختلف،فضا،خداوند،دنیاهای پنهان و..

3- با او درباره اسطوره ها و افسانه هایی حرف می زنیم که دیگر قصه های کودکانه نیستند بلکه روشی جالب برای نگاه کردن به پویایی جهان هستند.

4- برای ایجاد تعلق بیشتر باخانواده درمورد ریشه های اجدادش صحبت می کنیم مثلا پدر بزرگ تو فلان کار را کرد . با او در مورد حکایات خانوادگی صحبت کنیم .

5- به او مسئولیت بیشتری می دهیم به اوفرصت می دهیم تا بیشتر در نقش یک مراقب و نگهدارننده ظاهر شود.

6- بهتراست اگر میخواهیم سوالی از درون او بپرسیم بیشتر درمورد اینکه چه فکر میکند سوال کنیم نه اینکه چه احساسی دارد.

7- تاحد امکان سعی کنیم با مشربی خوش بانوجوانان صحبت کنیم

8- برای توضیح مسایل سعی شود از رسانه های مورد علاقه خود نوجوان استفاده شود مهم است درموردآنچه پسرتان می خواند و یا آنچه تماشا میکند اشراف داشته باشید با او به سینما بروید از موسیقی مورد علاقه اش مطلع شوید.

9- سعی کنید فرزند پسر شما از مشاور ومربی خوب برخوردار باشد

10- ورزش،ورزش،ورزش ( فعالیت ورزشی از شدت تنش می کاهد وباعث ایجادتعادل در هورمونهای پسر نوجوان میشود.

11- اگر به پسر نوجوانمان کارت سفیدی بدهیم که هرکاری را که دلش میخواهد بکند معنایش این است که اورادوست نداریم آزادی بدون مسئولیت به رسیدن پسر نوجوان به استقلال و خود مختاری کمکی نمی کند.

12- برنامه ای بریزید که دست کم هفته ای سه شب با پسر نوجوانتان شام بخورید اگر امکانش بود روزی یکبار باهم شام ونهار بخورید.

13- زمان باهم بودن پدر وپسر دراین دوران بسیار مهم است مثلا پدر وپسر میتوانند هفته ای یکبار باهم تنیس روی میز بازی کنند به استادیوم ورزشی بروند درراه بازگشت با هم دریک کافه چای بخورند وچند کلمه ای باهم صحبت کنند.

14- از آئین ها و برنامه های خانوادگی خود مانند طلا نگهداری کنید.

مناسک گذر مرحله 2

پسر واقع در مرحله 2 از مناسک گذر خودبه خودی ومتعددی برخورداراست .

گرفتن گواهینامه رانندگی ، معاشرت کردن با دوستان ، فارغ التحصیل شدن و ..

ماهم میتوانیم یک مسافرت مردانه برای نوجوانانمان تدارک ببینیم یک مسافرت به طبیعت و از مردان دیگر بخواهیم تا کمک کنند نوجوانان خود را بیشتر بشناسند .

به نوجوان وظایفی محول کنید که آن را انجام دهد . کارهای فیزیکی،ذهنی،احساسی،عاطفی و معنوی .

مرحله 3:سن تثبیت(21-18 سالگی)

جنس مذکر در این مرحله از زندگی ، با مرحله پایانی شکل گرفتن رشد فیزیولوژیکی ، هورمونی و شناختی خود رو به رو می شود . مغزش شکل می گیرد ، بدنش تغییر می کند . او به مغز ، بدن و هورمون هایش عادت می کند . شرایط قوام می گیرد و مستحکم می شود او در فاصله سال های هجده ، نوزده ، بیست و بیست و یک سالگی می آموزد که بر خود مدیریت کند :

 پسر واقع در مرحله 3 در مقایسه با سال های قبل کمتر مجذوب دوستان همسال خود می شود .

 پسر واقع در مرحله 3 در مقایسه با گذشته بیشتر متفکر می شود .

 پسر واقع در مرحله 3 از یک سیستم اخلاقی شکل گرفته برخوردار است

چگونه می توانیم عملا پسران نوجوان محکم و استواری در پایان مرحله 3 تربیت کنیم ؟

1- به مرد جوان مسئولیت های مرد رشد یافته را بدهید . او حالا در موقعیتی است که می تواند از عهده هر کاری بر آید .

2- به او اجازه دهید که از شما دور شود . او می تواند ازپس هر سفری برآید و بعد به منزل باز گردد .

3- با او متواضع و فروتن باشید و در عین حال اختیار و اقتدار خود را حفظ کنید . معنایش این است که در صورت لزوم از او عذر خواهی کنید .

4- از او بخواهید آنچه را که همیشه می خواسته اید یاد بگیرد به شما بیاموزد به او انگیزه بدهید که به مطالعاتش ادامه دهد و کسب دانش کند .

5- دوستانش را بشناسید ، آنها را به زندگی خود راه دهید

6- به او امکان بدهید به هر جا که لازم است برود تا با چگونگی زندگی اجداد خود آشنا شود .

7- اگر شما مرد هستید او را با دنیای مرد بودن خود آشنا کنید

8- آزادی مقدس را به او بیاموزید

9- با او ورزش کنید

10- از او بخواهید به حقایق و واقعیت ها پایبند باشد .

ایده آل های پسرها در دوران نوجوانی

آنچه پسرهای نرمال می خواهند به آن تبدیل شوند .

1- در پایان دوران نوجوانی پسرها می خواهند به فرد قدرتمندی تبدیل شوند و از ویژگی هایی مانند نظم وتمامیت برخوردار باشند .

2- اعتماد به نفس بالایی داشته باشند

3- در برخورد با دیگران آرام و در ضمن محکم باشند

باید نوجوان را به گونه ای تربیت کنیم که در 21 سالگی و یا 23 سالگی به این نتیجه برسد که انسانی قدرتمند ، مدیر و دوست داشتنی است برای این منظور باید نکات زیر را رعایت کرد.

استحکام شخصیت ده گانه :

ده استحکام برقرار است

1- استحکام شخصیت اجدادی (او باید بداند که محصول و ثمره اجداد خود است)

2- استحکام شخصیت روانی(او باید در زمینه تفرد و رسیدن به هویت شخصی رشد کافی کند)

3- استحکام شخصیت اجتماعی(او باید قواعد و مقررات مهم اجتماع را بشناسد)

4- استحکام شخصیت معنوی(او باید زندگی معنوی پالایش شده ای داشته باشد)

5- استحکام شخصیت اخلاقی(او باید منش های اخلاقی را در خود پرورش داده باشد)

6- استحکام شخصیت عاطفی(او باید در زمینه احساسات و عواطف و نظم و انضباط شخصی به حد کافی رشد کرده باشد )

7- استحکام شخصیت جنسی(او باید آموخته باشد که به جنسیت خود و دیگران بهای لازم را بدهد)

8- استحکام شخصیت نکاحی(او باید تقدس پیوند عاشقانه در زندگی زناشویی را درک کند)

9- استحکام شخصیت اجسمانی(او باید بدن خود را بشناسد و به آن احترام بگذارد و از آن برای ارائه خدمت استفاده نماید)

10-استحکام شخصیت عقلی(او بایددرزمینه شناختی ورشد عقلی به حدی برسدکه دردنیای امروزبتواند به وظایف خود عمل کند)

هسته مردانه بودن :

هسته مردانه بودن کشکولی است که باید این چهار عنصر را در بر گیرد :

- محبت ( از جنس مردانه )

- افتخار – احترام

- مسئولیت

- کار کردن

محبت :

محبت در جوهره انسان وجوددارد همه دوست دارند که مهر بورزند ومورد مهرو عشق واقع شوند. همه میخواهند انسانی مهربان وبامحبت باشند.

1- برای اینکه مورد مهر واقع شویم .مهر بورزیم اولین قدم آن است که به خود محبت کنیم کمتر به نوجوان هایی برخورد میکنیم که باخود مهربان باشند برای دادن این آموزش باید باآنهادرباره مسایل مربوط به جنسیت درمورد احساسات و جسمشان بیشتر صحبت کنیم باید به آنها بیاموزیم تابیشتر مراقبه ونیایش کنند وبیشتر روح وروان خودرا جلا بدهند.

2- هنر بخشودن را به نوجوانان پسر خود بیاموزیم

هنر گفتگوی محبت آمیز :

1- باید توجه داشت اکثر پسرها صحبت کنندگان خوبی نیستند.

2- نکته اصلی را دریک یادوجمله به آنها بگوئید.

3- داستان یالطیفه ای درمورد توضیح مطلب با انها درمیان بگذارید.

4- ازآنها جواب بخواهید.اگر جوابی دریافت نکردیدبخواهید حکایتی برایتان تعریف کنند.

5- درجواب آنها دنبال کلمه یا کلمات مهم وکلیدی بگردید.

6- ازاین کلمات کلیدی برای ادامه صحبت استفاده کنید . سعی کنید درمورد خودتان دوست او و یا یک شخص ثالث صحبت کنید .

7- از اینکه سکوتی برگفتگوی شما حاکم شود نترسید گاهی اوقات برای فکر کردن این سکوت لازم است. ولی کاری کنید که نوجوان فکر نکند این سکوت به معنی پایان صحبت است.

8- دراینجا بهتراست که بتوانید به اتفاق کاری انجام دهید.صرفا درپشت میز نشستن وصحبت کردن کاردرستی نیست . سعی کنید تاحد امکان با نگاه تماس برقرارکنید.

9- سعی کنید ازاو بخواهید حرف آخر رابزند بگذارید که او به گفتگو پایان دهد .

10- اگر لازم شد موضوع را چند بارتکرار کنید . پسران ما دریک جلسه صحبت ممکن است موضوع را نتوانند درک کنند.

تمام پسرها مفاهیم زیر را در آموزش احترام فرا میگیرند :

1- وفا داری

2- وظیفه

3- انصاف

4- فضیلت ( ارزش ها )

5- ادب،نزاکت

6- وقار،متانت

7- منش،اخلاق

8- دیسیپلین

رعایت این نکته مهم است که همیشه هنگام آموزش احترام خودباید الگوی احترام باشیم

 ادامه مطلب در ادامه مطلب

قلب نوجوان ،همچون زمين ناكِشته است كه هر چه در آن افكنده شود مى‏پذيرد

 اگر شما کتاب را بیش از اندازه به چشمانتان نزدیک کنید،

فقط ماهیچه های چشمتان را خسته کرده اید و اصلاً قادر به خواندن نخواهید بود.

لازم است بین پدر و پسر هم فاصله ای وجود داشته باشد تا پسر بتواند رشد کرده و عاقل ترین باشد! 

1- دوست او باشید.

2- فرصت عرضه ی بیشتری به او بدهید.

3- او را مستقل بار بیاورید.

4- از او یک «قهرمان» بسازید.

5- کتاب های خوب بخوانید.

6- دوستان خوبی برای خود برگزینید.

7- از اشتباهات او چشم پوشی کنید.

8- برای او وقت بگذارید.

9- خود را جای او قرار دهید.

اینکه پسرتان ثروت شما باشد یا قرض و بدهی، 70 درصد آن به شما بستگی دارد .طبیعاً ما قصد داریم تا در این مقاله، راجع به این 70 درصد حیاتی صحبت کنیم.

مطالعات و بررسی های من در مورد ارتباط «پدر- پسر» مرا به این نتیجه رسانده است که، شما باید خود را به جای پسرتان بگذارید، هر روز و در هر زمانی! آیا تا به حال به خودتان شکایت کرده اید که چرا پسرتان شما را درک نمیکند دفعه ی بعد پسرتان را در این حال تصوّر کنید که به خودش میگوید: چرا پدر مرا نمیفهمد پس در این میان، یک شکاف ارتباطی وجود دارد. ما نیز برآنیم در این باره صحبت کنیم که شما باید چه طور بر روی آن پل بزنید و آن را مرتفع سازید.

و من برای بازگرداندن برق شادی به چشمهای پسرتان- که شما یک ربع قرن پیش، این جرقه را در چشم های خودتان داشتید- قصد دارم چندین گام را به شما پیشنهاد کنم... لطفاً خود را به جای پسرتان بگذارید، هم به خاطر خودتان و هم به خاطر او!

به پسرتان بگویید که هر وقت میخواهد و علی رغم هر اشتباهی که مرتکب شده است، نزد شما بیاید؛ به او قول دهید که قبل از هر گونه قضاوت راجع به کارهایش، خود را به جای او گذاشته و تا حدّ نیاز و امکان به او کمک خواهید کرد.

دوست او باشید

بکوشید ترس او را از بین ببرید؛ مستقیم یا غیرمستقیم به پسرتان اطمینان دهید که هرگاه دچار دردسر شده و یا تردیدی داشته باشد، شما حضور داشته و دستش را خواهید گرفت. باید به او اطمینان دهید که هیچگاه به شکّ و تردیدها و یا تفکرات بچه گانه اش نخواهید خندید و نه تنها در آن موقعیت تنهایش نخواهید گذاشت، بلکه به قوّت بخشیدن به افکارش نیز کمک خواهید کرد. او باید به یقین برسد که می تواند روی شما حساب کند و شما قادرید تمام ترس و هراس?هایش را از بین ببرید.

به پسرتان بگویید که هر وقت میخواهد و علی رغم هر اشتباهی که مرتکب شده است، نزد شما بیاید؛ به او قول دهید که قبل از هر گونه قضاوت راجع به کارهایش، خود را به جای او گذاشته و تا حدّ نیاز و امکان به او کمک خواهید کرد. به او بگویید که او پسر شماست و هر اتفاقی بیفتد و تحت هر شرایطی باز هم پسرتان باقی خواهد ماند، خواه یک سرباز پیاده باشد و یا رئیس جمهور؛ خواه فقیرترین فرد روی زمین باشد و یا ثروتمندترین ثروتمندها. این عزّت نفس و اعتماد برای زندگی در محیط اجتماعی و پیچیده ی روزمرّه ضروری و حیاتیست.

شما قهرمان او و رویاهایش هستید.

این نکته را همواره به خاطر داشته باشید. همچنین، به یاد داشته باشید که خداوند بزرگترین و بهترین دستگاه ثبت و فیلمبرداری را در ذهن پسرتان کار گذاشته است. دستگاه ثبت و فیلمبرداری او تنها صدای شما را ضبط نمیکند - به طور مثال: وقتی در پشت تلفن دروغ میگویید- بلکه حرکات چشم و بدن شما را نیز به ثبت میرساند. آن طور که شما با والدین خود، کارمندان، مشتریان و یا شرکایتان رفتار میکنید، همه و همه ضبط و ثبت شده و بعداً برای شما به نمایش گذاشته خواهد شد!

منبع : کتاب راهکارهای ساده برای تربیت پسران موفق

 دو فرزند پسر داشتن به این معناست که شما باید انسان قوی و با حوصله ای باشید 

به شما شاد باش می گوییم که خانه تان سرشار از شور زندگی است. دو فرزند پسر داشتنبه این معناست که شما باید انسان قوی و با حوصله ای باشید. 

والدین همیشه سعی می کنند برای اولین کودک خود بهترین کارها را بکنند و به خاطر کوچکترین کارهای مثبت فرزند اول خود، بهترین تشویق ها را در نظر می گیرند و شیرین کاری های کودکانه او را تا سال های سال و شاید هم تا آخر عمر خود، در ذهن دارند. به همین جهت پسر اول شما پیشرفت بهتری نسبت به بقیه فرزندان دارد. معمولا او سریع تر و بهتر راه می افتد یا شروع به حرف زدن می کند، این نکات همان جنبه های مثبت کودکان اول خانواده است.

اما جنبه های منفی! برای پسر اول، تنها یک الگو وجود دارد و آن الگو، پدر و مادرش هستند. از این رو او تمایل دارد همانند والدینش اهداف بزرگی در سر داشته باشد و چون رسیدن به این اهداف در توان سن و سال او نیست معمولا با شکست روبرو می شود.

کوین له من، محقق کودکان اعتقاد دارد فرزند اول ایده آلیست و کمال طلب است و همه چیز را در حد کامل و بی نقص می خواهد و خواسته هایش را مطابق خواسته های والدین خود در نظر می گیرد و چون این خواسته ها و آرزوها برای وی دست نیافتنی است، دچار سرشکستگی و پوچی می شود. پسر اول خانواده دوست دارد همیشه نقش پدر و مسوول را برای برادر کوچکش بازی کند و شما معمولا مجبورید در مقابل این رفتار مسوولانه و البته سختگیرانه او واکنش نشان دهید؛ زیرا او به واسطه درست و غلط هایی که از شما آموخته با برادرش بسیار سختگیرانه رفتار می کند. پسر اول در قیاس با بقیه فرزندان برای آینده اش بیشتر نگران است. 

شما همیشه صداقت داشتن و راستگویی را به پسر دوم خود یادآوری می کنید، درحالی که پسر اول شما بدون تذکر به این ارزش ها پایبند است. مطمئن باشید حداقل یکی از پسرانتان صاحب ثروت فراوانی خواهد شد که احتمالا او فرزند اول شماست، به شرطی که خودتان یک انسان مقتصد و حسابگر باشید، پس او نیز از شما الگو می گیرد طوری که حاضر نیست در شرایط سخت هم از کسی پول قرض بگیرد. او در مقایسه با برادر کوچک خود روابط محدود و منظم تری با جامعه دارد و بسیار پرتلاش تر از فرزند دوم شما خواهد بود.

پسر دوم از طرفی متکی به خانواده و مطیع دستورات والدین است و از طرفی در حال مبارزه و به رخ کشیدن توانایی هایش به برادر بزرگ است. او بدون حمایت دیگران می تواند به آرزوهایش جامه عمل بپوشاند و در این راه کمتر به ناراحتی و سرگشتگی دچار می شود. پسر کوچکترتان به دنبال توجه بیشتر پدر و مادر و به اصطلاح کمی لوس است. در قیاس با برادرش به دیگران بیشتر اعتماد می کند و این احتمال وجود دارد که در این رابطه با مشکلاتی هم روبرو شود. 

فرزند دوم شما دارای ایده های بکر و البته گاهی خطرناک است ولی پافشاری خاصی نیز نشان نمی دهد. هیچ چیز وی را دستپاچه و مضطرب نمی کند. البته این قضیه نسبی است و در جوانی هم این روحیه را حفظ کرده و شادتر زندگی می کند. برای او زندگی کردن در حال مهم است و شعار او همیشه این است؛ امروز را خوش است.

توصیه های مهم به والدینی که دو فرزند پسر دارند :

1- پسر اول با تولد برادر کوچکتر خود، احساس می کند والدینش به او کم توجه و کم علاقه شده اند پس باید او را توجیه کنید که این احساس غلط است و در این رابطه با جملاتی مثل: «من تو را بیشتر دوست دارم» یا «تو برای من مهمتری، چون پسر ارشد من هستی» از او دلجویی کنید. 

2- پسرانتان را به رقابت و مسابقه تحریک نکنید. فقط آنها را در جهت نشان دادن توانایی های متمایزشان تشویق و حمایت کنید. ببینید هر کدام در چه زمینه ای استعداد دارند و آنها را در همان زمینه تشویق کنید.

3- در حد امکان به هر دو پسر خود فضای آزاد و محیطی مستقل، برای بازی کردن یا انجام امور شخصی بدهید زیرا استقلال فرزندان شما در آینده باعث نزدیکی بیشتر آنها به یکدیگر خواهد شد. حواستان باشد که فرزندانتان با چه کسانی دوستی و مراوده دارند.

4- پسر بزرگتر شما به واسطه سن بیشترش اجازه دارد شب ها کمی دیرتر به رختخواب برود و می تواند نسبت به برادرش زمان بیشتری را به تماشای تلویزیون بنشیند، پس سعی کنید انصاف را رعایت کرده و نسبت به سنشان از آنها انتظار داشته باشید.

5- پسربچه ها دوست دارند گاهی با هم زورآزمایی کنند، به برادر بزرگتر بیاموزید که به خاطر قدرتمندتر بودنش، کمی ملایم تر رفتار کند.

دنيا آرزوى بدبختان و آخرت رستگارى خوشبختان است.

گفت دستانت چون که خالیست

رو به سوی آسمان آر

 در همان دم قرآنی روی دستانم نشست

گفتم آخر دست من خالی نیست

چون بروی دست من قرآن است

گفت جای قرآن بر بلندای سر است

نه بروی دست هایی پوچ پوچ

جای قرآن بر فراز قله هاست

نیست جایش بر کف دست تهی

در حقیقت قرآن سایه بان روح توست

سایه بان حی فکر و جسم توست

شعر از خودم بود                                               

                            چه زیباست مروارید های نگاه را بر درگاه معبودت با خلوص فروبریزی                                   

در شب بيست و يكم تأييد و در شب بيست و سوم [ماه رمضان] امضا مى شود

 میلیون ها پسر نوجوان از فشار های روحی بعد از آسیب عاطفی رنج میبرند

و با اقدام به جرم و جنایت اعتیاد بیماری روانی و سایر ناتوانی ها به آن واکنش می دهند.

به لحاظ آماری بسیاری از پسران نوجوان دوران نوجوانی را به گونه ای پشت سر می گذارند. و تجربه میکنند

که با قصور و کوتاهی های عاطفی همراه است ما به این که اشاره کردیم که کوتاهی های احساسی و عاطفی

بخشی نهادینه شده از نظام اجتماعی ما می باشند

اکنون اجازه دهید به طور اخص درباره ی روش هایی که کمبود عاطفی و

حتی آسیب هایی که در خانواده پسر شما و نظام اجتماعی او رخ میدهدند بحث کنیم :

ادامه موضوع در ادامه مطلب